“In mijn soap ging het mis.”

Welkom in de wonderstaatKoos Janson © Foto Fred Manschot IMG_6856_1

Maandelijks komen Cursusstudenten op verschillende plaatsen in Nederland en België enthousiast bijeen, om een dagdeel samen met Koos Janson en zijn vrouw Doris geïnspireerd te worden tot een nieuwe sta(at). Hier een interactief fragment uit zo’n bijeenkomst.

 

“Ik ben hier alleen
om werkelijk behulpzaam te zijn.

 

Ik ben hier om Hem te vertegenwoordigen
die mij gezonden heeft. ..

 

Ik ben tevreden daar te zijn
waar Hij me wenst,
wetend dat Hij me vergezelt.”

(T2.V.18:2-3,5)

 

“In mijn soap ging het mis.”

 Er is veel gebeurd in mijn ‘soap’! Mijn broer woont in het buitenland. Hij was vastgelopen, en had een alcoholprobleem. Hij kwam naar Nederland. Vooraf zochten mijn ouders contact met mij.

Je wilde je ouders steunen. Zoon zit klem, ouders trekken zich dat aan.

Ja, en beschuldigen hem.

Jij hebt geprobeerd te helpen?

Er ontstonden mooie gesprekken, over niet schuldig zijn. Ik voelde zo’n nabijheid met mijn ouders.

Verbinding.

Toen kwam mijn broer over. Vader was jarig, Wij gingen dat vieren, met hem erbij, en nóg een broer.

Het hele gezin.

Maar mijn andere broertje werd weggeroepen. Nu zaten we met z’n vieren. En wat eerst zo goed lukte, lukte helemaal niet.

Het werd lastig in jouw beleving?

De schuld ging over en weer. Ik probeerde het in banen te leiden. Vervolgens zat ik er middenin.

Je ‘soap’ werd werkelijkheid voor je. Je raakte geïdentificeerd.

Ik ben er ellendig weggegaan. Thuis tekende ik een podium. Mijn soap. Ik zag, we zaten alle vier ontzettend in de afscheiding.

Hoe is het nu?

Eigenlijk nog steeds zo. Vandaag zei de werkboekles: één probleem, één oplossing. Het leken eerder vier verschillende problemen.

Ieder zijn eigen probleem, terwijl je werkboekles zegt: er is maar één probleem. Begint dat door te dringen?

Niet echt…

Laten we kijken waar jij je glorie weggaf. Dan is het makkelijk om weer in je kracht te staan. Er speelde een familiedrama, welgemoed heb jij meegedaan. Je wilde je ouders en je broer steunen. Behulpzaam zijn. Dat wil jouw liefde. Dan kan het niet meer stuk!

Maar in de praktijk…

Toen gebeurde het. Zie je het? Waar gaf jij je glorie weg?

Ik ging oordelen.

Vertel meer?

Mijn broer probeerde openheid te geven. Mijn vader zat met zijn mobieltje te spelen en mijn moeder liet hem niet uitpraten. Vervolgens ging ik in de afscheiding.

Wat zag jij gebeuren?

Dat het daar niet goed ging.

Dáár gaf jij je vrede weg. Jij zag dat het niet goed was. Daar verschilde je van mening met de Cursus die stelt: zie voorbij uiterlijke verschijnselen.

Dat deed ik dus niet.

Daar begon je ellende. Niet in die eerdere fantastische gesprekken. Je bekritiseerde toen niet. Je zag onschuld bij hen en je broer.

Zeker.

Toen er boeiende dingen gebeurden, zei iets in je: dit gaat niet goed. Maar er gebeurde eenvoudig wat er gebeurde. Hier zie je uit de eerste hand hoe afscheiding werkt.

Ik kon dat voelen.

Dan kunnen we nu een stap terug doen, zodat de waarheid opnieuw zijn plek krijgt. Kijk nogmaals naar de situatie. Je vader met mobieltje, je broer doet zijn best, je moeder valt in de rede. Kies nu maar. Wil je zegenen of oordelen? Liefhebben of angstig zijn? Verbonden blijven of je afscheiden?

Het eerste.

We kiezen nú. Dat gesprek van toen is voorbij. Maar in het nu van dit moment denken we er met pijn aan terug. Kijk nu opnieuw en kies opnieuw. Zie het voor je. Ontdek hoe jij een wonderdoener kunt zijn.

Het voelt nu of ik in verbinding met ze blijf.

In verbinding met ze, met de hele situatie. Vader, moeder, broer. Jij die niet oordeelt, maar zegent.

Dat was ik kwijt.

Zie hoe eenvoudig het is om een wonderdoener te zijn. Onschuld. Voel het verschil met denken dat je iets moet fiksen.

Ik hoef niets te fiksen.

Hoera!

Er komt een nieuw feest voor mijn vader… Ik voel dat ik weer vrij en verbonden ben.

Kijk eens wat dit je brengt. Wij zijn helpers. Wij willen alles zo graag in goede banen leiden. Dat alles goed gaat. En nu weet je het weer.

Ja, dat ik niets hoef te doen!

Wonderdoener! Er is altijd weer dat prachtige gebed: “Ik ben hier alleen om werkelijk behulpzaam te zijn.” En: “Ik ben tevreden daar te zijn waar Hij me wenst, wetend dat Hij me vergezelt.” We zijn altijd omringd door liefde. Loopt alles uit de hand? Oh, dat lijkt maar zo. Er is liefde hier!

Wat een opluchting.

Iedereen zoekt het, die staat van onschuld, en jij hebt die weer gevonden. Daarmee geef je die aan iedereen. Welkom in de wonderstaat! Je ziet iedereen in de soap bewegen. En als persoon beweeg jij ook. Maar er hoeft niets gefikst. We openen ons voor deze staat. “Wat vallen alle dingen rustig op hun plaats!” Ik hoef niets. Ik mag gewoon erbij zijn en in contact blijven. Dus op naar je volgende feestje. Daar komt iets moois van.

 

download