Welkom in de wonderstaat
Maandelijks komen Cursusstudenten op verschillende plaatsen in Nederland en België enthousiast bijeen, om een dagdeel samen met Koos Janson en zijn vrouw Doris geïnspireerd te worden tot een nieuwe sta(at). Hier een interactief fragment uit zo’n bijeenkomst.
“Ik zoek een toekomst die van het verleden verschilt. .. [We] kiezen ervoor het heden te benutten om vrij te zijn. Nu leggen we de toekomst in [Gods] Handen, en laten onze vroegere vergissingen achter ons ..
(WdII.314t, 2:1-2)
“Ik voel gewoon puur angst”
Er is één situatie in mijn leven waarin ik me totaal onvrij voel. Ik voel dan gewoon puur angst.
Vertel.
Ik wil graag alleen de natuur in. Maar zodra ik honderd meter van mensen af ben …
… voel je je onveilig?
Beklemd en benauwd …
Zomaar een bos instappen en daarvan genieten lijkt lastig.
Gisteren gebeurde het wéér. Ik heb een hond en wilde met hem naar het water. Ik verwachtte veel mensen daar. ‘Ik zoek een toekomst die van het verleden verschilt,’ ik wil graag vrij zijn.
Je hoopte dat daar met je hond te beleven.
Maar vanaf het eerste moment daar ben ik op mijn hoede.
Er waren niet zoveel mensen?
Nee, helemaal niet!
Met alle goede bedoelingen zoeken we een toekomst die van het verleden verschilt. Maar je was bezig een toekomst te zoeken die net is als het verleden! Want je zou veilig zijn mits daar voldoende mensen waren.
Dat is de situatie die ik mezelf gun.
Dat is jouw voorwaarde om veilig te zijn. Eén zo’n voorwaarde heft alle veiligheid op! De beleving van echt veilig zijn verdwijnt compleet zodra je uiterlijke voorwaarden stelt. En de ware voorwaarde waaraan voldaan is, vergeet je. Als je die weer in beeld krijgt, kun je een toekomst instappen die van het verleden verschilt.
Ik wil daar heel graag zijn, gewoon wie ik ben …
Je wilt ervaren dat je veilig bent.
Dat is een groot verlangen.
In feite is je wens vervuld: je bent veilig, zonder uiterlijke voorwaarden. Maar je zag geen kans om die vervulling te ontvangen. Want er blijft een vraag: aan welke ene voorwaarde is voldaan zodat jij veilig bent?
Dat ik met God ben?
Dat is één goeie manier om het te zeggen: je bent met God, je bent niet alleen.
Het voelt niet zo!
Dat is duidelijk. Iedereen herkent het, is het niet? Iedereen kent gevoelens van onveiligheid. Dat begint al vroeg, we hebben ervaringen, trekken conclusies en daarna gaan wij het leven door in relatieve ‘veiligheid’. Wij scheppen zo onze voorwaarden. Sommigen hebben dan een revolver of stiletto. Anderen een paar grote bouviers. Er is van veiligheid geen sprake met een revolver op zak, zonder contact met de waarheid. Dus hoewel het je heerlijk lijkt als jij omringd bent door veel mensen die jou een gevoel van veiligheid geven …
Die mensen wil ik helemaal niet!
Je wilt die mensen niet, je wilt dat gevoel van veiligheid. Je projecteert veiligheid op hun aanwezigheid.
Ik voel me van hen afhankelijk, behoeftig. Dat voelt heel onvrij.
Wat zou je willen?
Ik zou daar graag gewoon … zónder juist die mensen willen zijn.
Ga het doen! Ik zou God het voordeel van de twijfel geven. Je vertrouwt God niet, tot op heden. Dat is je verleden, waarin God dus ontoereikend is. Gun je een toekomst die van het verleden verschilt. God is toereikend, en jij bent veilig. Geef jezelf en God een kans. Open je voor een wonder!
Ik probeer het iedere keer.
Het zal nieuw zijn. Want nu heb je iets om tot praktijk te maken: de wonderstaat. Een cursus in wonderen is geen filosofieboek. Het is een cursus, dus er staat je wat oefening te wachten. Eenvoudige, bewuste toepassing: God, ik geef U en mezelf een kans. Ik ga wandelen, met of zonder hond. Ik ga precies doen wat ik zou doen als ik het gevoel had dat ik vrij was, ik wil mijn vrijheid terug.
Wij zijn vrij geschapen! Die waarheid vraagt om de inzet van wonderbereidheid, wil jij vrijheid ook ervaren. Ontdek de wonderstaat. Je doodsangsten zijn het verleden en je mag ze achter je laten. Daarvoor in de plaats: neem je vertrouwen mee. En de waarheid mee. Je bent een schepping van God.
Je zult nooit beseffen dat je een schepping van God bent als je het niet in de praktijk van je leven inzet. Dan blijft het theorie, filosofie, maar het geeft geen vrijheid. Het geeft je een dogma, maar niet je vrijheid. Dus ga het ontdekken. Begin met zó’n klein beetje vertrouwen. Zeg: God, ik geef U en mezelf een kans, op dit moment, om mij duidelijk ervaarbaar gerust te stellen. Ik zoek dat wonder. Ga het doen! Je krijgt antwoord.