Jouw waarheid is dat je liefde bent, stelt de Cursus. Prachtige uitspraak! Die beamen is één ding, maar ernaar leven…
Wat raakte mij, begin jaren tachtig, zo diep in de Cursus? Die titel. Een cursus. Meer dan theoretische waarheid. In het Tekstboek al, en voluit in het Werkboek, nodigt hij uit: en nu doen!! Mogelijk was ik zonder dat een enthousiaste denker gebleven. Veel ideeën, weinig daden. Wat las ik pas in een Psalm? Hij is een God van daden!
Hoe leef ik mijn waarheid? Misschien is dit wel een formulering van mijn levensopdracht. De vraag heeft me lang beziggehouden. Het antwoord kwam 25 jaar geleden, in de vorm van een blauw boek.
In die tijd kon ik maar moeilijk verbinding ervaren tussen de rijke waarheden op mijn spirituele zoektocht en het alledaagse bestaan. Meditaties waren hoogtepunten, maar ‘het gewone leven’? Dat had iets van doorstáán.
Waarom eigenlijk? Omdat ik mijn waarheid niet leefde? Universele waarheden lezen inspireerde me, om hemels te zijn, niet om daarna iets te gaan doen. Op aarde.
Van hemels zijn naar aards doen
Op dat doen ging de Cursus invloed hebben. Ken Wapnick kwam in de jaren tachtig naar Nederland. De dag na zijn lezing begon ik met het Werkboek. Lezen, en dan… toepassen!
Elke dag ’s ochtends een werkboekles, en dan door de dag heen toepassen. Vooral op lastige momenten: grappende pubers op de school waar ik werkte, fikse onenigheid in het lerarencorps, waarvan ik de ene helft vertegenwoordigde, jochies op straat met streken, een man op het station die op m’n schoen rochelde, een automobilist die de baas wilde zijn, en daar alles voor over had…
Ik werd echt enthousiast. Paste de les toe op hoe ik situaties waarnam. Mede bepalend voor wat ik daarna deed, of liet! Mijn vrede, m’n humeur, het ging stukken beter.
Nog kort met de Cursus bezig, ontmoette ik Doris, even gelukkig als ik met dit materiaal. We studeerden samen, en ze ging me fantastisch ondersteunen in het werk dat ik deed: ik gaf in de jaren negentig veel lezingen, en leidde op uitnodiging overal Cursusgroepen, die maandelijks bijeenkwamen.
Intussen werkte ik met een prachtteam aan de vertaling van de Cursus. Eenmaal uitgekomen, gaf dat ons samen (meer dan) fulltime werk als leraren. Met een toenemend accent op de toepassing. Praktijk!
Liefde als een vuur
Ergens in ons werken met de Cursus verschoof het inzicht dat wij liefde zijn naar de ervaring daarvan. Dat ging nogal apart. We raakten, onverwacht hevig, getroffen door de emotionele en fysieke pijn van anderen. We ontdekten dat spirituele waarheden delen niet hetzelfde is als iemand een wonder brengen. Er begon een verlangen te branden. Kunnen we méér doen?
God moet dat gezien hebben, want op een dag vulde Hij ons hart met een niet te missen liefde. Een godsvuur, zo leek het, met daarin het vermogen om andere harten aan te raken, te genezen. Liefde had óns aangeraakt, dat is niet voor jezelf alleen.
Mét die liefde kwam een enorme vreugde, en een stroom van energie. De dam was gebroken. Sindsdien is er een vuur in onze jaargroepen, in onze workshops. Wat ons betreft is dat Gods Heilige Geest. Dat vuur zegt tegen iedereen, onszelf inbegrepen: Doen! Ga het doen, je goddelijke waarheid leven. Je bent liefde! Geef dat handen en voeten, je ogen en je stem (les 353), verlang een leven als nooit minder dan een schepping van God, pure liefde in actie.
We zijn allemaal een groot kloppend hart. Wat een kracht van leven! We vonden een uitdrukking in het Tekstboek, eerste hoofdstuk: de wonderstaat. Die met elkaar in de groepen ontdekken, vervolgens leren leven, vormgeven, op ieder gebied. Een geweldig avontuur.
God laat Zich niet begrenzen
De laatste jaren groeit een inzicht: God laat Zich niet begrenzen tot de Hemel. Een en al liefde én wonderbare daadkracht, breidt Hij Zich uit over onze aarde, over heel onze ‘droom’. Zijn Aanwezigheid vervult tijd en ruimte. In het Werkboek lazen we: ‘in tastbare waarneming’.
We maakten er onverwacht kennis mee tijdens een workshop, toen we een zin uit de Cursus citeerden (T4.III.6:3). Er was een plotselinge vervulling van die zin, twintig minuten lang lag er tastbare heiligheid over ons. We waren letterlijk sprakeloos. Sindsdien is Gods Aanwezigheid voelbaar, en worden we aangeraakt door genezende liefde, als Zijn geschenk aan ons in de groepen.
Zo’n wonderbaar samen zijn inspireert tot doen. Dit is een kanteltijdperk in de wereldgeschiedenis. Wat een voorrecht helder te krijgen wat je hier en nu mag komen doen: je waarheid leven. Je bent liefde!
uit: MIC Magazine
Uitgave van de Stichting Miracles in Contact
Jaargang 21, nr. 1, januari 2012