Welkom in de wonderstaat
Maandelijks komen Cursusstudenten op verschillende plaatsen in Nederland en België enthousiast bijeen, om een dagdeel samen met Koos Janson en zijn vrouw Doris geïnspireerd te worden tot een nieuwe sta(at). Hier een interactief fragment uit zo’n bijeenkomst.
“Luister en wees stil. Hij wil tot je spreken. Hij komt met wonderen [..]
Bereid jezelf voor op wonderen vandaag.”(WdI.106.4:2-4,8)
“Ik heb chronisch pijn en forceer.”
Vertel, als je wilt?
Ik ben snel mijn vertrouwen kwijt.
Speelt er op dit moment iets waarbij je vertrouwen wegsijpelt?
Het is meer het omgaan met mijn mogelijkheden.
Heb je daar een voorbeeld van?
Fysieke beperkingen. Ik heb héél veel reumapijn.
Als pijn toeneemt, kan dat je erg in beslag nemen.
Het is bijna constant aanwezig.
Heeft een dokter je hiermee kunnen helpen?
Niet echt.
Dan lijk je toe aan hulp van binnenuit. Is er een wonder mogelijk? Of moeten we zeggen: dit is een kaliber te groot? Dat zóu natuurlijk kunnen, maar dit hoor je niet van de Cursus. Die stelt, onder álle omstandigheden: “Bereid je voor op wonderen vandaag!” Wil jij een nieuwe wereld binnenstappen, waar pijn niet langer de grote kwelgeest is?
Zeker!
Wil je dan voor een ogenblik kijken naar wat je op dit moment emotioneel pijn doet? Want je hebt veel fysieke pijn, duidelijk, en pijn is pijn, maar achter fysieke kwelling zit emotionele pijn, emotioneel lijden. Is er iets waar je veel last van hebt, emotioneel gesproken?
Ik vind het héél makkelijk om streng voor mezelf te zijn.
Heb je daar een voorbeeld van?
Ik laat mezelf elke dag teveel dingen doen.
Elke dag teveel dingen. Je denkt je fysieke beperkingen op te lossen door daar dwars doorheen te gaan? Werkt dat?
Nee.
Ah! Als je nu stralend had gezegd: “Ja, hoor!” Dan zouden we je toejuichen in die aanpak. Maar het werkt niet. Hoe werkt het niet?
Ik krijg méér pijn.
We forceren. Dat drukt zich uit in ons lichaam, maar het is emotioneel. Het zit dieper. Het is in onze denkgeest, ons innerlijk dat we forceren. Wil je een ander woord voor pijn?
Schuld?
Schuld. Als je ondraaglijke last hebt van pijn, heb je last van schuld. Gekweld zijn door pijn is niet aan de orde voor een schepping van God die geen schuld ervaart. En hier komt een hoofdthema in de Cursus: je bent ónschuldig. Hoe dan ook ónschuldig! Vertrouw niet op jouw waarneming van jezelf – vertrouw op Gods visie op jou. Wat zegt God? “Mijn lief Kind, jij bent pure onschuld, want zo heb Ik jou geschapen. Daarom hoef jij niet gestraft te worden. En daarom hoef jij niet gekweld te worden door pijn. Niet fysiek en niet emotioneel. Vertrouw op Mij, Ik help je.” Wil je in die nieuwe staat van vertrouwen en zachtaardigheid stappen?
Best wel!
Dát is nu de wonderstaat. Welkom in de wonderstaat! “Ik ga vertrouwen op God om het eind te ervaren van mijn lijden, die gekweldheid.” Want je leed hieronder. Er is chronische pijn en je forceert jezelf, en de bodem dáárvan is: “Ik ben niet oké.”
Hoe moet ik dan verder?
Luister nog een keer naar de liefdevolle Stem in je, die zegt: “Mijn lief Kind, je bent oké, want zo heb Ik je geschapen!” God is oké, en Hij schept naar Zijn Aard en daarom zijn wij onschuldig.
Ga nu open voor het wonder dat klaar ligt in je hart. Focus niet op je fysiek nu – je fysieke beleving zal deel gaan uitmaken van een nieuwe waarneming. Een wonderwaarneming. Kun jij in je hart de plek vinden waar je onschuldig bent? Dan gaat dat wat doen met je leven. Begin op de plek waar je zegt: “Ik wil liefde zijn voor mezelf. Ik besluit mezelf niet langer te forceren. Ik respecteer liefdevol mijn menselijke grenzen van dit moment.” Wees zacht voor jezelf en pas het toe.
Dat zal je helpen in toekomstige situaties, want God zal je dan als het ware op je schouder tikken en zeggen: “Schat, zie je wat je doet nu?” Omdat je open bent, zul je zeggen: “Ja, ik zie het, ik forceer. Ik vergat dat ik oké ben. Ik wil me niet langer forceren. Ik mag zijn zoals ik nu ben. Het mag gaan zoals het nu gaat.”
En dan?
Je zult liefdevoller met jezelf omgaan. Er zullen dingen veranderen in je leven als je dat doet. Je zult je beter gaan voelen! Je lichaam zal blij en opgelucht reageren omdat jij het niet langer onder druk zet. Je zult een andere verhouding tot je lichaam hebben. Liefde hoeft niet te forceren. Ze is gelukkig en ze maakt gelukkig. Zo ben jij! Het zal je goed doen.